bzu

Jeszcze wczoraj wracajac z uczelni mialam w ustach tysiac bluzgów i wielkie pragnienie wypowiedzenia ich wypisania podzielenia się i uzyskania po głowie głasku. Dziś jako że powróciłam zaskakująco wcześnie bo tylko o 18, a nie jak wczoraj o 20.30, jestem mniej nienawistnie nastawiona do otoczenia.
Dzisiaj, panie tego, było żenująco, bo zajęcia z patopsycho-psychopato (niewiem) miały temat 'zaburzenia seksualne'....kazde zdanie dupowłazów zaczynające sie od 'ja' wywoływało u mnie drżenie gdyż absolutnie, absolutnie nie chce słyszeć żadnych zwierzeń o detalach, problemach czy też upodobaniach bzykankowych z ust tych dziewek bo i do tego są zdolne aby tylko wymarzony plusik za aktywność upstrzył liste obecnosci przy ich nazwisku. Dodajmy do tego chłopaczka który ukrywa swe bycie homo, dziewczynke którą posiadł cały najbrudniejszy akademik, inną dziewczynke o dobrej twarzy babuleńki i ich wszystkie możliwe wypowiedzi na temat seksu, a powstanie nam obraz zajęć które dziś przeżyłam. Nie to żeby temat był zły. I właśnie w tym sęk tkwi mili państwo. Na tych a także na wsyzstkich prawie innych zajęciach, nie odzywam się ja słowem, chyba że trzeba powiedzieć 'jestem' przy liście obecnosci by moc swobodnie zapaść w letarg, w najpierwszej wagi komę. Uważana jestem za niemowe albo głąba przez 9 na 10 współkolegów studentów. Wiekszość prac pisemnych ledwo uskrobie na trzy, a polskim jako takim pisaym poslugiwać sie chyba potrafie. Rozważania nad byciem półgłówem dopadają mnie nadwyraz często, bo kurde, mowić tez potrafie i lubie, tylko nie do każdego. No i tu me wewnętrzne pytanie, próbować, czy nadal pozostać niemową która ma Jedną Koleżankę i do niej każdej minuty kieruje sto tysięcy słów i chichotów bo Koleżanka jest z podobnej planety co ja i mężul? Zaraz pewnie znów pojawi sie zarzut wywyższania, ale no na boga, na jezuska, czy skoro nie chce mi sie mówić do wiekszosci ludzi to zle, czy to tylko oszczednie?:>
Jeszcze wczoraj brzmiało to wszystko zgrabniej gdy wracałam o 20 przez przeponure miasto bedace jedną wielką kałużą. Bardziej nienawistnie. Wczoraj jeszcze było mi smutno ze w gimnazjum byłam jedną wielką rezolutnością a teraz mam wiele w dupie, dziś już mi nie smutno. Dziś za to dowiadywałam się o erasmusa na mojej uczelni, na ktorego nei chcą jezdzic lizodupczynie, bo przecież za granicą nie mogłyby być tak pilne, gdyż jest to siedlisko zła i degrengolada, więc takie obiboczki jak ja i Jedyna Koleżanka sie nadadzą. No ale póki co sza;)

Wczorajsze śniadanie, pancakes z jabłkami i cynamonem, bo wielkie pragnienie czegoś słodkiego i smażonego napadło mą duszę. Polane zostały czekoladowym sosem i zmieniły nas w dwa toczące się otyłasy. Hello obesity!