bzu

Już nigdy więcej nie przyjade do warszawy. Bo to pewnie przeze mnie!:/
Weekend miał być totalnym relaksem, byczeniem się, jedzeniem i warszawieniem, a tu prosze, historia tworzy sie na moich młodzieńczych oczach, coś o czym będe opowiadać dzieciom o ile się ich dorobie, 15 piętro wieżowca na chmielnej i w milczeniu oglądanie najprawdziwszej TRUMNY z najpraawdziwszym prezydentem w środku jadącej przez rondo dmowskiego. Sto tysięcy gapiów, fanow naszej klasy ktorzy chwile potem ubogacili swe galerie zdjeciami pt 'ja na tle orszaku żałobnego!'. Troche taka trwoga. Nagle wszędzie piekne ciepłe zdjecia i wszechmiłość i flagi, kolejna urocza solidarność, jak za czasów papieża czy jedenastego września. Ja jako mały szaleniec wyobrażam sobie od razu wszystkie łkające sierotki które zostały na ziemskim padole, dawke leków jaką została naćpana córochna żeby tak dobrze wyglądać na lotnisku, to co sie czuje w momencie wybuchania, takie tam. No ale żyje się dalej, póki coś nie spadnie na łeb z wysoka. W każdym razie wierszy na ten temat pisac nie będe, znicza nie wstawię również skombinowanego z nawiasow kwadratowych i okrągłych, przecinków i gwiazdek i kropek. Ani nie wymyślę superhiper teorii spiskowej ktora powie że rosja naprodukowała mlecznej mgły i złośliwie postawiła wysokie drzewo przed lotniskiem. Fajnie jest nie widzieć reklam w tv.

To był zdecydowanie emocjonalny weekend. Bezzdjęciowy. Tylko ten sok grejpfrutowy z pierwszego tłoczenia pity podczas robienia badania testem TAT, czyli takie duperele w stylu co widzisz na obrazku? a jak widzisz samobojce to z Tobą zle!
Wczoraj zwaliłam zaliczenie 'lekturki' którą przeczytałam, ale niestety miłością profesorską na mej uczelni jest uwalać uwalać uwalać i udowadniać niewiedzę. Jutro ide próbowac znowu, mimo że dziś do tej książki nawet nie zajrzałam. Bleh. Mam ochote jeść dzień i noc, niestety mam na to pieniądze bo nastał nowy miesiac;/ wolałam biede i dwa posiłki dziennie. No niewaaażne. Trzymajcie jutro kciuki u stópek. Miłej środy!