bzu

Ach więc tak. Nadal zima. Ku mojemu zdziwieniu po świętach nie nastąpiło od razu radosne przedwiośnie, nadal zima.
Na krótki upust uczuć i liter daje sobie tyle czasu ile gotują się brokuły bo jestem wściekle głodna i każda następna sekunda zwłoki wypala straszne dziury w mojej śluzówce żołądka.
No więc sylwester, oczywiście szalony i zwariowany jak każda polska nastolatka, party stulecia. Friends, Wall.e jako nowa najsłodsza kreskówka świata - scena jak robocik rozjeżdża robaka zawładneła mym sercem!! Oto trailer, a najcudniejszy fragment jest w momencie wybicia pierwszej minuty filmu. Chociaz pewnie juz wszyscy widzieli bo ja jestem troche opóźniona i oporna jeśli chodzi o przyswajanie nowego.


Obżeranie sie pieczonym kurczakiem w marynacie z syropu klonowego i sosu sojowego i miliona innych rzeczy w tym slicznej gwiazdki anyżu - utwierdziłam się w przekonaniu że anyżu nie lubię:( I coleslawem i brokułami z fetą. I sernikiem limonkowo czekoladowym. Taka rozpusta. Były szalone imprezowe czapeczki i baloniki które do dzisiaj NAGLE PO PROSTU pękają, na przykład w nocy. Tany z moją jedną nogą położoną na kanapie, bo jej tańczyć nie wolno. Zimne ognie. Tulanki i całowanki. Impreza TOTALNA;)

Potem nastąpiły dni przepełnione wyrzutami sumienia, że sie nie ucze, nieuczeniem, oraz jedzeniem miliarda słodyczy jakimi obdarzył mnie mikołaj. Tyciem. Byliśmy na avatarze, ktorego trzyde'a nie widzialy moje chore dziwne niedorozwinięte oczy z astygmatyzmem, ale na którym płakałam gdy drzewo się waliło, bo pragne dobra i piękna a nie złych ludzi ze szramami którzy bratają się z maszynami. Chce na pandore.

No i nastąpił smutny powrót na uczelnie. Moje płacze były wielkie i potęgowane robieniem setki prac pisemnych naraz, z których dwie już oddałam a dwie czekają na pieszczoty. Kretyni z mojej uczelni stosują jakieś dziwne kody myślowe których nie rozumiem i przekładają wszystkie kolokwia na 'jak najdalej od dziś' bo naiwnie chyba wierzą że wtedy boli mniej. A nieprawda. Na chodnikach i ulicach chałwa beżowa którą rozdeptują moje mocarne buty w których palec czuje sie dobrze ale które nie pasuja do spódniczek;/ Autobusy jeżdżą koszmarnie wolno a w połowie drogi stare babcie i młode rezolutne dzieweczki i zwiędli kaprawi panowie i przystojni królewicze i ich oczy robią prawo lewo prawo lewo co sie dzieje gdzie jesteśmy czy aby dojadę? Szlagby.
Musze pisać. Musze robić prezentację na jutro. Muszę wysławiać się elokwentnie i dostać piątę. Muszę szlifować siebie. Muszę przeżyć tą GUPIĄ sesyje;(







W ramach bonusu moja nowa przypinka z sekąhą za 50 groszy ze złym siekierowładnym nicholsonem i pytanie z tych niedzisiejszych, nostalgicznych. Jak na boga otworzyć pastę do butów!?