bzu

Aparaciniunieczek :*

Powrócił. Za darmo. Ukłony w stronę smutnego bruneta. Ale ale! Włączam, siek siek karta baterejka pyk pyk i zdjęcie szarozielone...całe 5 litrów krwi odpłynęło z głowy i wpłynęło do serca by je cucić i ratować. Bladość na licu. Aż tu nagle wziął dzieciątko Marceli w swe magiczne dłonie, pyk pyk i normalne. Bożesz. Czyli to było takie jakby beknięcie usterkowe. Podekscytowana wykonałam na prędce super-hiper-amatorski filtr do serduszkowego bokehu, a mianowicie z kawałka okładki zeszytu w koty wycięłam koło a w nim wydziubałam cyrklem serce. Bo w moim mieście nie ma dziurkacza dziurkującego serca, no chyba że jakieś metaforyczne (np. Marceli, gdy niedomywa łopatki do patelni i na bokach zostają takie zaskorupiałe farfocle fuj;/) No nieważne. Efekty zabaw poniżej, nieskalane edycją bom leniwa.

Zakochany kundel. Nasz pies który nazywa się SÖT BARNSLIG.


Jedyna moja aktywność ostatnich dni to ten jeden spacer do ogródków działkowo-dziadkowych gdzie było pięknie i ślicznie i człek poczuł porę roku, miasto jest tak straszliwe i bezduszne... Przygoda ta zakończyła się gdy dostałam skrętu kiszek wywołanego obrzydliwie mocnymi lekami mającymi uleczyć strzaskaną dokumentnie trzeszczkę - "ukostnienie ścięgien" - będącą często problemem baletnic i koni. Lek nie uleczył, tylko w te i nazad poharatał śluzówkę żołądka czy co tam miał ochotę. Krople miętowe mniam. Skręt kiszek się rozkręcił i nawet przyjęłam doustnie kukurydzę gotowaną z masłem i solą mrrr.



Jestem absolutnie znudzona.