bzu

Hel jea!
Nie jest to okrzyk radości z powodu wyjazdu na hel, o nie! [nie użyję też w tym zdaniu słowa 'bynajmniej', chociaż może i by pasowało, ale że nie mam pewności, a jedną z moich nauk życiowo-literackich jest to, powstrzymam się.]
Jest to okrzyk szeroko pojętej radości z wakacji. Nadal nie mam pracy i to jest smutne, ale nie szukam jej jakoś specjalnie intensywnie. Na cudzych krzakach są maliny i porzeczki i jagody i to mi sprawia radość. Nie moge nawet pracować jako zrywacz tychże, bo dwa lata temu trzydniowa przygoda ze zrywaniem malin dała mi jakies 260 złotych i histeryczny szloch na izbie przyjęć z powodu spuchniętej do rozmiaru porządnej mortadeli i podkoloryzowanej równie ciekawie, w jakie fiolety róże i szarości, mojej lewej kostki. A to wszystko z powodu rany kłutej zadanej mi przez meszkę. Muszkę. Coś Z Krzaków.
No więc nadal nie mam pracy a dni swe urocze wakacyjne spędzam w pościeli/jak każde inne, lub też na łonie natury. Marek dostał za zadanie nauczyć się robić zdjęcia do momentu naszych super romantiko wakacji w Paryżu, stąd ma facjata w takich ilościach.

Śniadanie marzeń. Śmietane bił Marek i powstało trochę jakby masło, ale nadal, śniadanie marzeń.

Letni obiad marzeń, moje pierwsze w życiu szaszłyczki, sałatka z pomidorów, fety i naszej szalonej nieśmiertelnej bazylii która podnosi się nawet po tygodniu suszy i z szarego flaka staje się prężnym drzewem, młodzi ziemniacy. Cudowność i duma, chociaż zarazem zwykłość.

A to juz dzisiejsza wycieczka na "plażę", czyli nad brudny i śmiszny gwarny zalew zemborzycki, gdzie dziewczęta spieczone są na fuksję i słuchają muzyki z telefonów komórkowych. Marek sie opala w cieniu. Chroni oko nakrętką z lemoniady.


Troche jakby porno, a troche jakby Marek nadal sie opala.

Brak szyi oraz dłoni, ale ostre i widać że byliśmy nad wodą!

Szalony rezolutny kucyczek, który lubią matki i jak się okazuje, panie kasjerki w kibelku. Dziś, machając kucyczkiemm i robiąc sarnie oczy, uniknęłam opłaty jeden złoty. Gdy gorączkowo grzebałam w portfelu, próbując uciułać tę kwotę z miedziaków, pani dotknęła mnie swoją chłodną, spracowaną dłonią i powiedziała: 'no już, już'.

No więc taki to był nudny dzień nudnych ludzi. Mam nadzieję ze jutro będzie zimno, to wypróbuje moje nowe obciskające dupe i wszystko inne rurasy z topszopu, zakupione za drobny pieniądz w szmateksie;>

Miła malinka na koniec. Jutro próby zrobienia ogórków małosolnych i tarty cytrynowej...